کاشی و سرامیک

نقطه عطف در صنعت کاشی سازی در زمان معاصر را می‌‌توان احداث اولین کوره‌‌ی کاشی سازی که به صورت تونلی ساخته شده بود، دانست. بعد از آن تولید کاشی به صورت انبوه در کشور‌‌های امریکایی و اروپایی آغاز گشت. به طور کل به مواد غیر‌‌آلی، غیر معدنی، غیر فلزی که در حالت جامد وجود دارند سرامیک گفته می‌‌شود. به همین دلیل کاشی‌‌ را نیز می‌‌توان نوعی سرامیک دانست. اما امروزه کاشی را به عنوان یکی از مواد مورد استفاده در ساختمان‌‌سازی می‌‌شناسند که در شکل‌‌های مستطیلی و یا مربع تولید می‌‌شود. این مواد در مرحله‌‌‌ی آخر یا به اصطلاح نازک کاری ساختمان استفاده می‌‌شوند. کاشی‌‌ها از مواد سختی مانند سنگ، شیشه، فلز و غیره ساخته می‌‌شوند و می‌‌توانند در قسمت‌‌های مختلف ساختمان‌‌ها استفاده شوند. حتی عده‌‌ای به آن‌‌ها سنگ مصنوعی نیز می‌‌گویند. کاشی‌‌ها در مرحله‌‌ی آخر ساخت باید در حدود 1000 درجه‌‌ی سانتیگراد گرما ببینند. بعد از آن در صورت لزوم آن‌‌ها را لعاب می‌‌دهند. اگر جنس لعاب روی کاشی از سرامیک باشد، اصطلاحا آن را سرامیک می‌‌گویند. ‌هم‌‌چنین اگر کاشی در قسمت کف ساختمان به‌‌کار رود آن را نیز سرامیک می‌‌گویند که این تعریف درستی نیست.